අවසරයි නික්මෙන්නට ටික දිනකට......

ඕන් යාළුවනේ හිතේ ටිකක් දුක තියාගෙන 

            මූණෙන් ඒක චුට්ටක්වත් නොපෙන්වා ලියන පෝස්ට් එකක් මේ 

උසස් පෙළින් පස්සේ  දෙයියනේ කියල සිත්තමී කෙල්ල මේ කරන්නේ 4 වෙනි ජොබ් එක.උසස් පෙළ කරල නිකන් ජොලියට වගේ පොඩි ජොබ් කට්ටක් කලා සල්ලි හොයන්නම නෙමෙයි ගෙදර ඉදන් උයන්න වෙන කම්මැලිකමට හික්ස්.......ඔන්න ඔන්න හිනා වෙන්න එපා කට කැඩිච්ච කථා කියන්නත් එපා සිත්තමී කියන්නේ ‍දෙයියනේ කියලා ගැහැණු ළමයෙකුට අවශ්‍ය වෙන සියළුම දේවල් අංග සම්පූර්ණව අවුරුදු 18 වෙද්දී තම මෑණියන්ගෙන් ශිල්ප හදෑරූ අම්මට පමණක් කීකරු (නැත්නම් ගුටි හම්බවෙනවනේ) අප්පච්චිට හුරතල් වෙන (තාමත්) ගැහැණු ළමයෙක්.

හ්ම් ආව මෙතන හිනා වෙන්න....

ඉතින් අහන්නකෝ පළවෙනි ජොබ් එක කලේ සල්ලි හොයන්න නෙමෙයි හුදෙක් ගෙදර සිටීමේ කම්මැලිකමට සහ උයන්න වෙනවාට.රෙදි කඩේක (හික්ස් පොඩි එකක් නෙවෙයි මහල් 4ක ටිකක් විශාල එකක්) සේල්ස් තමයි මගේ කුළුදුල් රැකියාව වුනේ...පුංචි කාලෙ ඉදන්ම රුව ඇති දුවයි කට ඇති දුවයි දෙකම එකට පිහිටපු මට සේල්ස් ජොබ් එකක් හරි සිම්පල්.ඉරිච්ච ඇදුමක් හරි කස්ටමර් කෙනෙකුට කට නිසා දෙන්න පුළුවන් කියන්නේ ඒක හැකියාවක්.හික්ස් ඔන්න ඔහොමයි පළමු ජොබ් එක. ඒක අප්පච්චිගේ පූර්ණ අකමැත්ත යටතේ සිදු වූ ජොබ් එකක්...මාස 3ක කාලයක් පුංචිම මුදලකට ලොකු වැඩ කොටසක් කල ඒ ආයතනයේ වයසින් බාලම කෙනා විදියට ලොකු තැනකුයි ලොකු නමකුයි තියල ඒ රැකියාවට සමු දුන්නා....

මම ආසම නිදහසේ හැම දවසකම අළුත් දෙයක් කරන්න පුළුවන් ජොබ් එකකට..ඒ නිසා පුංචි කාලෙ ඉදලම නිදහස අගය කල මට ඉදිරියට යන්න සුදුසුම මාර්ගය විදියට මම ‍තෝරගත්තේ ග්‍රැෆික් ඩිසයිනර් කෙනෙක් වෙන්න.උසස් පෙල දෙවනි වතාවට කරන්න ගෙදරින් බලකලත් මට කරන්න කිසිම වුවමනාවක් නොතිබුණ නිසා දෙයියනේ කියල මම ආසම පැත්තෙන් ඉදිරියට යන්න ඕනි තැන් සකසා ගන්න පාඨමලා කිහිපයක් හැදෑරුවා.පාඨමාලා හදාරන ගමන් මගේ දෙවනි රැකියාවට මුල්ගල තැබුනේ ස්ටූඩියෝ එකක් ෆොටෝ එඩිටින්.ඒකත් අවුලක් නැතිව කලේ හැම දවසෙම අළුත් දෙයක් නිසා.ඒකෙ ඉදිද්දි අළුත්ම දේකට අතගැහුවා  ඡායාරෑපශිල්පය අළුත්ම දෙයක් වුණාට ආසවෙන් කලා.ඒකෙන් ගොඩක් දේවල් ඉගන ගත්තා.ඒ ජොබ් එකෙන් අයින් වෙද්දි තනියම වෙඩින් 2ක ෆොටෝ අරන් ඇල්බම් 2කත් ඩිසයින් කරන්න මට වාසනාව ලැබුණා.ඒ නිසා ඒ ගැනත් පරතෙරටම නැති වුනත් වැඩක් කරගන්න පුළුවන් අත්දැකීමක් තියෙනවා.

තුන් වෙනි රැකියාවට පය තියද්දි පාඨමාලා සියල්ලම අවසාන වෙලා තිබුණා.ඒ ග්‍රැෆික් ඩිසයිනර් කෙනෙක් විදිය‍ට ඇඩ්වර්ටයිසින් කම්පැනි එකක වැඩ කරන්න.ජොබ් එකට ආස නිසාම ඒ ජොබ් එක කලා නමුත් මගේ ජීවිතේ මට හම්බවුණ නපුරුම මිනිසුන් පිරිස වැඩ කලේ ඒ ආයතනයේ.ආයතන ප්‍රධානියාගේ සිට අවසාන දක්වා එක්කෙනෙකුට එක්කෙනනෙක් පහත් කරන අය අතරේ ඉගන ගන්න ‍ආසම නිසා අවුරුද්දකුත් මාස2ක් පමණ වැඩ කලා ඉතාම අඩු මුදලකට.නමුත් ජීවිතේට ගත් අත්දැකීම් රැකියාවේදී එතනින් ගත් අත්දැකීම් මට මුදලට වඩා වැඩි නිසා හිත හොදින් ඉවත්වුණා.

හතරවෙනි රැකියාවත්  ග්‍රැෆික් ඩිසයිනර් කෙනෙක් විදිය‍ට ඇඩ්වර්ටයිසින් කම්පැනි එකක.මම මේ තැන හදුන්වන්නේ දිව්‍යලෝකයක් ගානට විටෙක අධික ලෙස වැඩ වැඩි වුනත් නිදහසේ රැකියාව කිරීමට කිසිම බලපෑමක් ඇති වුනේ නෑ.පඩියටත් වඩා වැඩ කිරීම මගේ පුරුද්දක්.ඒක මගේ අප්පච්චිගෙන් ලැබුණ දෙයක්  ආසාවෙන් වැඩ කරන නිසා මම මේ ආයතනයට පුදුමාකාර විදියට ආදරේ කරනවා.මගෙන් ඉටුවිය යුතු සෑම අංශුවක්ම මේ ආයතනය වෙනුවෙන් මම කලා නොසිතූ දෙයක් නිසා මට මේ ආයතනයෙන් ඉවත් වෙන්න සිදු වෙනවා.ඒ ආයතනයෙන් මටවත් මගෙන් ආයතනයටවත් සිදු වූ දෙයකට නෙමෙයි.ආයතනයේ ප්‍රධානියා පියෙකුට වගේ සලකද්දි හැර යාම ගැන මටත් දුකක් නමුත් යන්න සිදු වෙනවා.

මේ රැකියාවෙන් මට ලැබුණ දේවල් අසීමිතයි නොදන්න බ්ලොග් අවකාශයට අහම්බෙන් සම්බන්ධ වීම වගේම රැකියාවේදී මට ලැබුණ මගේ සහෝදරිය හැරයාම හිතට දුකක්.බ්ලොග් එකෙන් ටික දවසකට මට අයින් වෙන්න සිද්ධ වෙනවා.මගේ කොම්පීතරේ කැඩිල අළුත් එකක් ගන්න විකුණුවා.හදිස්සියේම අප්පච්චී සමග ආයෝජනයකට අත දැම්ම නිසා හම්බකල සියළු සංස්කාරයම ඒ වෙනුවෙන් වියදම්  කල නිසා මේ දවස් මම ලොස්.කොම්පීතරයක් ගන්න ටික කලක් යයි.ඒ නිසා බ්ලොග් එකෙන් නොකියාම යනවාට වඩා ඔයාලට කියල යන එක යුතුකමක් නිසා කිව්වේ.

ඒ වගේම මතක් නොකරම බැරි මගේ සහෝදරිය. ජීවිතේ මට හම්බවුණ අපූරු යහළුවා අද වෙද්දි මගේම නැගණියක්  වගේ  අපි දෙන්නා ජීවිතේ ගොඩක් දේවල් බෙදාහදාගත්තා. විටෙක හිනාවුණා බඩ රිදෙනකම් පුටුවෙන් වැටිවැටි.විටෙක දුක බෙදාගත්තා කදුළු පෙරිපෙරි.විටෙක කෑම කෑවා දෙන්නත් එක්ක තරගෙට.විටෙක රණ්ඩු වුණා ඔෆිස් එක පුරාම දුව දුව .ජීවිතේ කාට හරි හම්බවිය යුතු යහළුවෙක් නැගනියක් සිටීනම් මේ ලෝකෙ ඒ ඇය විතරයි.ඉරිසියාවක් හිත මායිමකවත් නැති අහිංසක කම දෝරෙ ගලා යන  පුදුමාකාර සංවේදී හිතක් ඇති ඇය ඔයාල නමින් නොදන්න නමුත් දන්න සිතුවිලි දැහැන

අවසරයි නික්ම යන්නට ටික කාලෙකට 

                  මගේ ආදරණීය බ්ලොග් අවකාශයෙන්...........